Racun- racun terdiri daripelbagai kegunaan. Antara yang sering digunakan ialah racun kulat dan racun serangga. Oleh kerana racun ini mempunyai tahap bahayanya kepada manusia, setiap racun yang dijual haruslah mempunyai label-label yang memberika informasi kepada penggunanya. Ini bagi mengelakkan kegunaan yang salah.
Untuk itu pengguna racun haruslah mengerti tahap-tahap bahaya racun-racun ini. Berikut adalah jadual tahap bahayanya racun :
Pita Warna Kelas Racun
Label | Warna | Keterangan |
Ia | Hitam | Beracun - Amat Bisa |
Ib | Merah | Beracun - Bisa |
II | Kuning | Beracun |
III | Biru | Berbahaya |
IV | Putih |
Kelas Ia: Beracun - Amat Bisa
Jauhkan daripada makanan dan kanak-kanak | |
Kelas Ib : Beracun - Bisa
Jauhkan daripada makanan dan kanak-kanak | |
Kelas III: Beracun
Jauhkan daripada makanan dan kanak-kanak | |
Kelas IV: Merbahaya Jauhkan daripada makanan dan kanak-kanak |
Warna jalur dan kelas racun perosak
Oleh yang demikian, pelindungan semasa meracun adalah amat penting. Ini termasuklah menggunakan penutup hidung dan mulut, pakaian yang sesuai kalau boleh bertutup semuanya untuk pelindungan kulit.
Racun-racun yang biasa kita jumpa di rumah termasuklah racun serangga nyamuk dan lalat. Ini juga merupakan racun yang boleh memberikan kesan jika terkena berulang kali ataupun terdedah pada makanan.
Lain-lain racun di kebun termasuklah racun cosmos, thiram, abermactin dan mencozeb.
Jadi disebabkan bahayanya racun ini, maka marilah kita menggunakan sumber-sumber organik. Walaupun keperluan racun masih diperlukan, tetapi usaha-usaha ke arah organik haruslah ditambah agar makanan, persekitaran dan kita dan pekerja kita sendiri terutamanya selamat.
Sumber:
No comments:
Post a Comment